ایدز یا سندرم نقص ایمنی اکتسابی نشان دهنده مرحله پیشرفته HIV است. ایدز یک بیماری ویروسی خطرناک است که سیستم ایمنی بدن را تحت تاثیر قرار می دهد و با تضعیف آن فرد مبتلا را در برابر عفونت ها و بیماری های مختلف آسیب پذیر می کند. این بیماری به روش های مختلفی قابل انتقال است و می تواند افراد را خصوصا در رابطه جنسی محافظ نشده مبتلا کند.
انتقال ایدز می تواند از طریق خون، مایع منی، مایع پیش منی، مایعات مقعدی، مایعات واژن و شیر مادر اتفاق بیفتد. خطر ابتلا به ایدز بطور کلی در طول رابطه جنسی مقعدی محافظت نشده بسیار زیاد است. جالب است بدانید که خطر ابتلا به ایدز در رابطه جنسی مقعدی بیشتر از رابطه جنسی واژینال است و هر دو فرد را در معرض ابتلا قرار می دهد. در ادامه مقاله توضیحات بیشتری در این رابطه ارائه می گردد لطفا همراه ما باشید.
ویروس ایدز چگونه منتقل می شود؟
ویروس ایدز به راحتی از طریق رابطه جنسی منتقل می شود. اگر با مایعات بدن فردی که آلوده به HIV است و دارای بار ویروسی قابل تشخیص است، تماس داشته باشید، انتقال HIV می تواند اتفاق بیفتد. بار ویروسی به مقدار HIV در خون فرد آلوده اشاره دارد. این بار ویروسی به ویژه در مراحل اولیه عفونت زیاد است. اگر فردی مبتلا به HIV باشد، می تواند از داروهای ضد رتروویروسی استفاده کند که به آنها ART نیز گفته می شود. این داروها به سرکوب ویروس در بدن کمک کرده و بار ویروسی را کاهش می دهد. انتقال اچ آی وی می تواند به روش های مختلفی اتفاق بیفتد که عبارتند از:
- خون
- منی و مایع پیش منی
- مایعات رکتوم
- مایعات واژن
- شیر مادر
کدام فعالیت ها خطر انتقال ایدز را افزایش می دهد؟
داشتن رابطه جنسی محافظت نشده با فردی که HIV دارد خطر انتقال ایدز را افزایش می دهد. احتمال انتقال HIV در رابطه مقعدی بیشتر است، اگرچه می توانید از طریق رابطه جنسی واژینال نیز به HIV مبتلا شوید. استفاده مشترک از سوزن یا سرنگ، به ویژه در میان مصرف کنندگان مواد مخدر داخل وریدی راه دیگر انتقال این بیماری است. در موارد نادر، انتقال اچ آی وی می تواند در موقعیت های دیگر مانند محیط کار، از طریق گاز گرفتن یا تاتو کردن در محیط های غیر بهداشتی نیز اتفاق بیفتد.
چرا HIV از طریق رابطه مقعدی قابل انتقال است؟
دلایل مستند زیادی وجود دارد که نشان می دهد خطر ابتلا به ایدز در رابطه مقعدی بیش از رابطه واژینال است. یکی اینکه حساسیت بافت های رکتوم به ویروس اجازه می دهد از طریق پارگی های کوچک یا ساییدگی ها به جریان خون راه پیدا کند.
متخلخل بودن بافت رکتوم نیز دسترسی را حتی زمانی که آسیبی وجود ندارد برای ویروس ایدز فراهم می کند. وجود ویروس در مایع منی و مایع پیش منی شریک جنسی خطر ابتلا به عفونت را افزایش می دهد. برخی از مطالعات نشان می دهد که مسیر اکتساب HIV و نقش جنسی (فاعل یا مفعول بودن) می تواند بر بارهای ویروسی تعیین شده تأثیر بگذارد.
خطر اچ آی وی برای یک شریک جنسی می تواند با قرار گرفتن در معرض خونریزی های کوچک از بافت های آسیب دیده رکتوم در طول رابطه جنسی محافظت نشده افزایش یابد.
علاوه بر این ابتلا به بیماری های مقاربتی دیگر که ناحیه مقعد را درگیر می کنند خطر انتقال HIV را افزایش می دهد. در واقع بیماری های مقاربتی به دلیل آسیب رساندن به پوست می توانند به عنوان یک دروازه برای ورود ویروس HIV به خون عمل کنند.
خطر انتقال HIV در رابطه مقعدی در مردان و زنان
رابطه جنسی مقعدی محافظت نشده هم برای مردان و هم برای زنان خطرناک است، اما تفاوت هایی در میزان خطر انتقال HIV برای هر کدام وجود دارد که در ادامه شرح داده شده است.
برای مردان
برای مردانی که در رابطه مقعدی به عنوان مفعول یا پذیرنده (receiver) عمل می کنند، به دلیل آسیب پذیری بیشتر بافت مقعد، خطر انتقال ایدز بالاتر است. در واقع، آنها در رابطه مقعدی گیرنده ویروس هستند و احتمال ابتلا در آنها بیشتر است.
برای زنان
برای زنان در رابطه جنسی مقعدی خطر انتقال HIV بسیار بالا است خصوصا اگر شریک جنسی آنها آلوده به HIV باشد و از روش های محافظتی مانند کاندوم استفاده نشود. آسیب های کوچکی که در حین رابطه جنسی مقعدی در ناحیه مقعد ایجاد می شود مهمترین دلیل آلودگی زنان به ایدز است.
بخوانید: رابطه مقعدی باعث بواسیر نمی شود!
روش های پیشگیری از انتقال HIVدر رابطه مقعدی
برای کاهش خطر ابتلا به HIV و سایر بیماری‌های مقاربتی (STIs) در رابطه جنسی مقعدی باید از اقدامات حفاظتی استفاده کنید که در ادامه شرح داده شده است.
استفاده از کاندوم
استفاده صحیح از کاندوم لاتکس یا پلی اورتان از موثرترین روش های پیشگیری از ابتلا به ایدز است. کاندوم به عنوان یک پوشش محافظ می تواند از تماس مستقیم با مایعات بدن فرد آلوده جلوگیری کرده و مانع ورود ویروس به بدن فرد سالم شود.
استفاده از روان کننده ها
استفاده از روان کننده های پایه آبی در رابطه مقعدی می تواند از آسیب به بافت مقعد جلوگیری کند. خشکی یا اصطکاک در طول رابطه مقعدی خراش هایی در بافت مقعد ایجاد خواهد کرد که راه عبور ویروس HIV به بدن را هموار می کند.
آزمایش و غربالگری
افرادی که رابطه جنسی مقعدی دارند لازم است بطور مداوم وضعیت سلامت جنسی خود را از طریق آزمایش های منظم HIV و سایر بیماری های مقاربتی بررسی کنند. خصوصا افراد فعال جنسی باید این مسئله را مورد نظر قرار دهند.
استفاده از داروهای پیشگیری از HIV
افرادی که در معرض خطر بالای ابتلا به HIV هستند، می توانند تحت نظر پزشک از داروهای پیشگیری ازHIV استفاده کنند. این داروها اگر بطور مرتب مصرف شوند از انتقال ایدز جلوگیری می کنند.
ارتباط جنسی با یک شریک ثابت و سالم
اگر هر دو طرف از نظر HIV و سایر بیماری های مقاربتی سالم باشند از طریق رابطه مقعدی نیز احتمال انتقال HIV کاهش می یابد. با اینحال بازهم توصیه می شود در طول رابطه مقعدی از کاندوم و روان کننده استفاده شود تا خطرات آن کاهش یابد.
منبع:
https://www.verywellhealth.com/what-is-the-risk-of-hiv-from-anal-sex-49605
