شما نمی توانید آرزوی رفع فیستول مقعدی را داشته باشید و همچنین نمی توانید آن را با آنتی بیوتیک درمان کنید. تنها کاری که باید انجام دهید این است که تحت درمان جراحی قرار بگیرید که برای ترمیم بافت آنورکتال شما طراحی شده است. هدف برداشتن یا بستن کانال فیستول درمان قطعی آن برای همیشه است.
البته خطرات جراحی فیستول مقعدی نیز وجود دارد که باید قبل از عمل سنجیده شود. برای رضایت طولانی مدت از درمان خود، باید همه گزینه های درمانی را در نظر بگیرید و گزینه ای را انتخاب کنید که خطر عوارض جدی کم و شانس موفقیت بالایی دارد.
خطرات مرتبط با جراحی فیستولوتومی
روش جراحی روشی سنتی برای درمان فیستول مقعدی است . فیستولوتومی معمولاً روش جراحی است که پزشکان انتخاب می کنند. جراحی معمولاً می تواند در مطب پزشک به عنوان یک عمل سرپایی انجام شود. وقتی فیستول بزرگ باشد، ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشید و جراحی در اتاق عمل و تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود .
در طول فرآیند، پزشک محل فیستول را برش می دهد. آنها کل ناحیه عفونی به اضافه چرک و سایر مایعات را از بین می برند. سپس آن ناحیه را بخیه می زنند و می گذارند تا بهبود یابد. در برخی موارد، آن را باز می گذارند و محل را با گاز بسته بندی می کنند یا می پوشانند.
دیگر مقالات ما: درمان فیستول با لیزر
خطرات مرتبط با جراحی فیستولوتومی به شرح زیر است:
1. بی اختیاری
بزرگترین نگرانی در مورد جراحی فیستول این است که بیمار پس از آن با نوعی بی اختیاری دست و پنجه نرم کند. این به این دلیل است که مجاری فیستول اغلب از اسفنکتر مقعد عبور می کند.
سیستم اسفنکتر مجموعه ای از دو عضله است که عبور مواد زائد و گاز از راست روده را کنترل می کند. اگر ماهیچه ها آسیب ببینند، ممکن است فرد نتواند کنترل مناسبی را اعمال کند.
مجاری فیستول، به خصوص زمانی که فیستول ها در موقعیت های بالایی قرار دارند، ممکن است درست از ماهیچه های اسفنکتر عبور کنند. انجام فیستولوتومی می تواند نیاز به برش این عضلات داشته باشد و این احتمال وجود دارد که بعد از آن دیگر به درستی کار نکنند.
بی اختیاری مدفوع
پس از آسیب عضله اسفنکتر، بیماران ممکن است دیگر نتوانند مواد جامد خود را نگه دارند. این وضعیت به عنوان بی اختیاری مدفوع شناخته می شود. ممکن است از لکه شدن خفیف لباس زیر تا از دست دادن کامل کنترل مدفوع متغیر باشد.
در یک مطالعه از مرکز پزشکی آکادمیک در دانشگاه آمستردام، 109 بیمار که فیستول پایینی داشتند تحت درمان فیستولوتومی قرار گرفتند. پس از آن، 40 درصد از آنها با مشکل کثیف شدن خود مواجه شدند.
همه مطالعات چنین نرخ بالای بی اختیاری مدفوع را نشان نمی دهند. برای مثال، تحقیقات انجام شده در مرکز پزشکی Kaiser Permanente لس آنجلس، 10.6 درصد احتمال از دست دادن توانایی نگه داشتن مدفوع توسط بیماران پس از فیستولوتومی را نشان داد.
بی اختیاری گاز
بخشی از سیستم اسفنکتر شامل یک عضله غیرارادی است که مسئول جلوگیری از خروج گاز و مایع از رکتوم است. اگر این عضله اسفنکتر در حین فیستولوتومی آسیب ببیند، ممکن است فرد دیگر نتواند عبور گاز را کنترل کند.
مطالعه دائمی Kaiser علاوه بر جمع آوری داده ها در مورد بی اختیاری مدفوع، بی اختیاری گاز را نیز ارزیابی کرد. 5.0 درصد از بیماران در این مطالعه پس از انجام فیستولوتومی دچار مشکلاتی در کنترل گاز روده شدند.
2. عفونت
با هر روش جراحی، خطر عفونت وجود دارد. فیستولوتومی شامل یک زخم باز است که در مجاورت مدفوع قرار دارد. اگرچه این معمولاً دلیل عفونت در زخم فیستولوتومی نیست، اما یادآوری خوبی است که مراقبت و تمیز کردن مناسب زخم ضروری است.
به سختی می توان آمار خاصی در مورد میزان عفونت پس از فیستولوتومی بدست آورد. با این حال، محققان خاطرنشان کرده اند که مصرف آنتی بیوتیک قبل یا بعد از جراحی یک اقدام پیشگیرانه موثر نیست.
یک مطالعه در دانشگاه ایلینویز در شیکاگو به میزان 3.7 درصد عفونت پس از فیستولوتومی اشاره کرد. با این حال، این آمار فقط شامل آن دسته از عفونت‌هایی بود که باعث عود فیستول شد که منجر به تکرار جراحی شد. سایر بیماران ممکن است عفونت های خفیف تری را تجربه کرده باشند که به درمان تهاجمی کمتری نیاز دارند.
3. عود
همیشه احتمال عود فیستول مقعدی وجود دارد. با این حال، یکی از دلایلی که فیستولوتومی یک روش رایج است این است که میزان عود آن پایین است، به خصوص در مقایسه با برخی از تکنیک‌های دیگر، مانند فلپ رکتوم یا چسب پلاگ.
در مطالعه دانشگاه آمستردام، میزان عود برای بیمارانی که تحت فیستولوتومی قرار گرفتند 7 درصد بود. گروه دیگر در مطالعه، درمان فلپ پیشرفت رکتوم را دریافت کردند. در میان آن گروه، 21 درصد از بیماران عود را تجربه کردند.
عود در 15.6 درصد از بیماران فیستولوتومی در مطالعه Kaiser Permanente اتفاق افتاد.
دیگر مقالات ما: آیا فیستول مقعدی سرطان زا است؟
چرا لیزر درمانی به جای جراحی فیستولوتومی
برخی از پزشکان اکنون از پروب های لیزری برای بستن مجاری فیستول به جای باز کردن کانال ها استفاده می کنند. با این نوع روش، لیزر خاصی از طول دستگاه کشیده می شود. همانطور که می رود، بافت را از بین می برد، که مسیر را بسته می کند .
لیزر درمانی جایگزین امیدوارکننده‌ای برای فیستولوتومی است، زیرا احتمال ابتلا به عوارض عمده، به‌ویژه بی‌اختیاری ادرار را کاهش می‌دهد.
کاهش خطر بی اختیاری مدفوع و گاز
درمان فیستول با لیزر می تواند عضله اسفنکتر را در امان نگه دارد. بنابراین، احتمال بی اختیاری پس از عمل بسیار کمتر از فیستولوتومی است.
در یک مطالعه خارج از بیمارستان Santo Spirito در ایتالیا، هیچ یک از 35 بیمار که برای فیستول خود تحت درمان لیزر قرار گرفتند، بی اختیاری را در نتیجه تجربه نکردند.
در مطالعه دیگری روی روش های لیزری، این مطالعه از سنت الیزابت کرانکنهاوس کلن-ههن لیند در آلمان، تنها یکی از 11 بیمار دچار بی اختیاری ادرار شد و مشکلات آن بیمار خفیف در نظر گرفته شد.
کاهش خطر عفونت
مانند روش های فیستولوتومی، به نظر می رسد میزان عفونت پس از عمل برای درمان های لیزری پایین باشد. نه مطالعه ایتالیایی و نه مطالعه آلمانی هیچ موردی از عفونت را در بیماران فرسایشی که مورد مطالعه قرار گرفتند گزارش نکردند.
کاهش خطر عود
در میان جراحی‌های فیستول نگهدارنده اسفنکتر، لیزر درمانی یکی از کمترین میزان عود را دارد. به عنوان مثال، یک مطالعه در بیمارستان سنت پل در بریتیش کلمبیا، کانادا نشان داد که فیستول برای 59.3 درصد بیماران موفقیت آمیز بوده است و چسب فیبرین تنها در 39.1 درصد از بیماران فیستول را بهبود می بخشد.
این را با لیزر ابلیشن مقایسه کنید. مطالعه ایتالیایی در مورد لیزر درمانی 71.4 درصد میزان موفقیت را نشان داد. در مطالعه آلمانی، میزان موفقیت 81.8 درصد بود. در هر صورت، این روش موفق‌تر از سایر درمان‌های فیستول بود که برای محافظت از عضلات اسفنکتر طراحی شده بودند.
خطرات جراحی فیستول مقعدی می تواند ترسناک باشد، اما اگر تحت درمان جراحی سنتی یا لیزر قرار نگیرید، وضعیت شما هرگز بهبود نمی یابد. برای کاهش احتمال ابتلا به عوارض جدی، یک روش لیزری را در نظر بگیرید که اسفنکتر مقعدی را حفظ کرده و نتایج امیدوارکننده ای را ارائه می دهد.
منبع: anal fistula surgery risks
